bönhöra
Swedish
Etymology
bön (“prayer”) + höra (“hear”)
Verb
bönhöra (present bönhör, preterite bönhörde, supine bönhört, imperative bönhör)
- (often in the past participle "bönhörd") to have one's prayers answered (by a deity, or figuratively)
- De som velat ha krämigare kebabsås har nu blivit bönhörda — vi har ändrat receptet
- Those who wanted creamier kebab sauce have now had their prayers answered — we've changed the recipe
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | bönhöra | bönhöras | ||
| supine | bönhört | bönhörts | ||
| imperative | bönhör | — | ||
| imper. plural1 | bönhören | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | bönhör | bönhörde | bönhörs, bönhöres | bönhördes |
| ind. plural1 | bönhöra | bönhörde | bönhöras | bönhördes |
| subjunctive2 | bönhöre | bönhörde | bönhöres | bönhördes |
| present participle | bönhörande | |||
| past participle | bönhörd | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.