bęcnąć

Polish

From bęc +‎ -nąć.

bęcnąć pf

(intransitive, colloquial or dialectal, Kuyavia, Przemyśl) to flump (to move, fall, or drop heavily, or with a dull sound) [with instrumental] [with o (+ accusative)] or [with na (+ accusative)]

Conjugation of *bęcnąć* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		bęcnąć
future tense	1^st	bęcnę			bęcniemy
	2^nd	bęcniesz			bęcniecie
	3^rd	bęcnie			bęcną
	impersonal	bęcnie się
past tense	1^st	bęcnąłem, -(e)m bęcnął	bęcnęłam, -(e)m bęcnęła	bęcnęłom, -(e)m bęcnęło	bęcnęliśmy, -(e)śmy bęcnęli	bęcnęłyśmy, -(e)śmy bęcnęły
	2^nd	bęcnąłeś, -(e)ś bęcnął	bęcnęłaś, -(e)ś bęcnęła	bęcnęłoś, -(e)ś bęcnęło	bęcnęliście, -(e)ście bęcnęli	bęcnęłyście, -(e)ście bęcnęły
	3^rd	bęcnął	bęcnęła	bęcnęło	bęcnęli	bęcnęły
	impersonal	bęcnięto
conditional	1^st	bęcnąłbym, bym bęcnął	bęcnęłabym, bym bęcnęła	bęcnęłobym, bym bęcnęło	bęcnęlibyśmy, byśmy bęcnęli	bęcnęłybyśmy, byśmy bęcnęły
	2^nd	bęcnąłbyś, byś bęcnął	bęcnęłabyś, byś bęcnęła	bęcnęłobyś, byś bęcnęło	bęcnęlibyście, byście bęcnęli	bęcnęłybyście, byście bęcnęły
	3^rd	bęcnąłby, by bęcnął	bęcnęłaby, by bęcnęła	bęcnęłoby, by bęcnęło	bęcnęliby, by bęcnęli	bęcnęłyby, by bęcnęły
	impersonal	bęcnięto by
imperative	1^st	niech bęcnę			bęcnijmy
	2^nd	bęcnij			bęcnijcie
	3^rd	niech bęcnie			niech bęcną
anterior adverbial participle		bęcnąwszy
verbal noun		bęcnięcie