błōńdzić

Silesian

Etymology

    Etymology tree
    Proto-Balto-Slavic *blándīˀtei
    Proto-Slavic *blǫditi
    Old Polish błędzić
    Silesian błōńdzić

    Inherited from Old Polish błędzić. By surface analysis, błōnd +‎ -ić.

    Pronunciation

    • IPA(key): /ˈbwoɲ.d͡ʑit͡ɕ/
    • Audio:(file)
    • Rhymes: -oɲd͡ʑit͡ɕ
    • Syllabification: błōń‧dzić

    Verb

    błōńdzić impf

    1. (intransitive, of a person) to wander, to stray, to rove, to err
    2. (intransitive, of one's thoughts) to wander, to stray, to rove, to err

    Conjugation

    Conjugation of błōńdzić impf
    person singular plural
    masculine feminine neuter virile nonvirile
    infinitive błōńdzić
    present tense 1st błōńdzã błōńdzymy
    2nd błōńdzisz błōńdzicie
    3rd błōńdzi błōńdzōm
    past tense 1st błōńdziłch,
    błōńdziłech,
    błōńdził żech         		błōńdziłach
    błōńdziła żech         		błōńdziłoch1)
    błōńdziło żech    1)     		błōńdzilimy,
    błōńdzilichmy         		błōńdziłymy,
    błōńdziłychmy
    2nd błōńdziłś,
    błōńdziłeś,
    błōńdził żeś         		błōńdziłaś
    błōńdziła żeś         		błōńdziłoś1)
    błōńdziło żeś    1)     		błōńdziliście,
    błōńdzili żeście         		błōńdziłyście,
    błōńdziły żeście
    3rd błōńdził błōńdziła błōńdziło błōńdzili błōńdziły
    future tense 1st bydã błōńdził,
    bydã błōńdzić     		bydã błōńdziła,
    bydã błōńdzić     		bydã błōńdziło,1)
    bydã błōńdzić     		bydymy błōńdzili,
    bydymy błōńdzić     		bydymy błōńdziły,
    bydymy błōńdzić
    2nd bydziesz błōńdził,
    bydziesz błōńdzić     		bydziesz błōńdziła,
    bydziesz błōńdzić     		bydziesz błōńdziło,1)
    bydziesz błōńdzić     		bydziecie błōńdzili,
    bydziecie błōńdzić     		bydziecie błōńdziły,
    bydziecie błōńdzić
    3rd bydzie błōńdził,
    bydzie błōńdzić     		bydzie błōńdziła,
    bydzie błōńdzić     		bydzie błōńdziło,
    bydzie błōńdzić     		bydōm błōńdzili,
    bydōm błōńdzić     		bydōm błōńdziły,
    bydōm błōńdzić
    pluperfect tense2)
    		 1st bōłch błōńdził,
    bōłech błōńdził,
    bōł żech błōńdził         		byłach błōńdziła
    była żech błōńdziła         		byłoch błōńdziło1)
    było żech błōńdziło    1)     		byli my błōńdzili,
    bylichmy błōńdzili         		były my błōńdziły,
    byłychmy błōńdziły
    2nd bōłś błōńdził,
    bōłeś błōńdził,
    bōł żeś błōńdził         		byłaś błōńdziła
    była żeś błōńdziła         		byłoś błōńdziło1)
    było żeś błōńdziło    1)     		byliście błōńdzili,
    byli żeście błōńdzili         		byłyście błōńdziły,
    były żeście błōńdziły
    3rd bōł błōńdził była błōńdziła było błōńdziło1)
         		były my błōńdzili,
    byłychmy błōńdzili         		były błōńdziły
    conditional 1st bych błōńdził bych błōńdziła byście błōńdzili by my błōńdziły,
    bychmy błōńdziły
    2nd byś błōńdził byś błōńdziła byście błōńdzili byście błōńdziły
    3rd by błōńdził by błōńdziła by błōńdziło by błōńdzili by błōńdziły
    imperative 1st niych błōńdzã błōńdźmy
    2nd błōńdź błōńdźcie
    3rd niych błōńdzi niych błōńdzōm
    active adjectival participle błōńdzōncy błōńdzōncŏ błōńdzōnce błōńdzōncy błōńdzōnce
    verbal noun błōńdzynie
    1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms.
    2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

    Further reading

    This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.