błōna
Silesian
Etymology
Inherited from Old Polish błona. Doublet of błana, a borrowing from Czech.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbwo.na/
Audio: (file) - Rhymes: -ona
- Syllabification: błō‧na
Noun
błōna f
Further reading
- błōna in silling.org
- Bogdan Kallus (2020) “błona”, in Słownik Gōrnoślōnskij Gŏdki, IV edition, Chorzów: Pro Loquela Silesiana, →ISBN, page 23
- Aleksandra Wencel (2023) “błůna”, in Dykcjůnôrz ślų̊sko-polski, page 67
- Eugeniusz Kosmała (2023) “błona”, in Dykcjōnôrz Polsko-Ślonskiy (in Silesian), b, page 62
- Michał Przywara (c. 1900) “błona”, in Narzecza śląskie napisał ks. Michał Przywara. C. Słownik[1]