błagająco

Polish

Etymology

From błagający +‎ -o. First attested in 1838.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bwa.ɡaˈjɔn.t͡sɔ/
  • Rhymes: -ɔnt͡sɔ
  • Syllabification: bła‧ga‧ją‧co

Adverb

błagająco (not comparable)

  1. beggingly, imploringly
    Synonym: błagalnie
    mówić błagająco ― to talk beggingly
    patrzeć błagająco ― to look (at someone) beggingly
adjectives
adverbs
nouns
verb

References

  1. ^ Przyjaciel Ludu‎[1], number R.5, [T.1], No. 14, 1838, page 110
  2. ^ błagająco in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

  • błagająco in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • błagająco in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.