backpacken
Dutch
Etymology
Borrowed from English backpack. Equivalent to backpack + -en.
Pronunciation
Audio: (file) - Hyphenation: back‧pac‧ken
Verb
backpacken
- to backpack
Conjugation
| Conjugation of backpacken (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | backpacken | |||
| past singular | backpackte | |||
| past participle | gebackpackt | |||
| infinitive | backpacken | |||
| gerund | backpacken n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | backpack | backpackte | ||
| 2nd person sing. (jij) | backpackt, backpack2 | backpackte | ||
| 2nd person sing. (u) | backpackt | backpackte | ||
| 2nd person sing. (gij) | backpackt | backpackte | ||
| 3rd person singular | backpackt | backpackte | ||
| plural | backpacken | backpackten | ||
| subjunctive sing.1 | backpacke | backpackte | ||
| subjunctive plur.1 | backpacken | backpackten | ||
| imperative sing. | backpack | |||
| imperative plur.1 | backpackt | |||
| participles | backpackend | gebackpackt | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||