balanic

English

Etymology

From balanus +‎ -ic.

Pronunciation

  • IPA(key): /bəˈlænɪk/
  • Rhymes: -ænɪk

Adjective

balanic (not comparable)

  1. Relating to the glans penis or to the glans clitoridis

Derived terms

Translations

Anagrams

Romanian

Etymology

Borrowed from French balanique.

Adjective

balanic m or n (feminine singular balanică, masculine plural balanici, feminine and neuter plural balanice)

  1. balanic

Declension

Declension of balanic
singular plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine
nominative-
accusative
indefinite balanic balanică balanici balanice
definite balanicul balanica balanicii balanicele
genitive-
dative
indefinite balanic balanice balanici balanice
definite balanicului balanicei balanicilor balanicelor