barne

See also: Barne

English

Noun

barne (plural barnes)

  1. Obsolete form of barn.

Anagrams

Basque

Etymology

Metathesized variant of barren (bottom, interior).

Pronunciation

  • IPA(key): /barne/ [bar.ne]
  • Rhymes: -arne, -e
  • Hyphenation: bar‧ne

Noun

barne inan

  1. interior
    Synonyms: barren, barru

Declension

Declension of barne (inanimate, ending in vowel)
indefinite singular plural
absolutive barne barnea barneak
ergative barnek barneak barneek
dative barneri barneari barneei
genitive barneren barnearen barneen
comitative barnerekin barnearekin barneekin
causative barnerengatik barnearengatik barneengatik
benefactive barnerentzat barnearentzat barneentzat
instrumental barnez barneaz barneez
inessive barnetan barnean barneetan
locative barnetako barneko barneetako
allative barnetara barnera barneetara
terminative barnetaraino barneraino barneetaraino
directive barnetarantz barnerantz barneetarantz
destinative barnetarako barnerako barneetarako
ablative barnetatik barnetik barneetatik
partitive barnerik
prolative barnetzat

Derived terms

  • barneratu (enter)

Further reading

  • barne”, in Euskaltzaindiaren Hiztegia [Dictionary of the Basque Academy] (in Basque), Euskaltzaindia [Royal Academy of the Basque Language]
  • barne”, in Orotariko Euskal Hiztegia [General Basque Dictionary], Euskaltzaindia, 1987–2005

Gothic

Romanization

barnē

  1. romanization of 𐌱𐌰𐍂𐌽𐌴

Middle English

Noun

barne

  1. alternative form of barn (child)

Norwegian Nynorsk

Etymology

From barn (child or children).

Verb

barne (present tense barnar, past tense barna, past participle barna, passive infinitive barnast, present participle barnande, imperative barne/barn)

  1. to make pregnant
  2. to birth or have a child

References

  • “barne” in The Bokmål Dictionary / The Nynorsk Dictionary.