barwnikowy

Polish

Etymology

From barwnik +‎ -owy. First attested in 1853. [1]

Pronunciation

  • IPA(key): /barv.ɲiˈkɔ.vɘ/
  • Rhymes: -ɔvɘ
  • Syllabification: barw‧ni‧ko‧wy

Adjective

barwnikowy (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) dye (colorant, especially one that has an affinity to the substrate to which it is applied)
    • 1853, Antoni Kryszka, Mechanika życia ludzkiego czyli Budowa ciała i sprawy żywotne‎[1], page 75:
      Pomiędzy powłokami znajdujące się odstępy są przezroczyste, lub massą barwnikową, pigmentem napełnione.
      The gaps found between the layers are transparent, or a dye mass, filled with pigment.

Declension

Declension of barwnikowy (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative barwnikowy barwnikowa barwnikowe barwnikowi barwnikowe
genitive barwnikowego barwnikowej barwnikowego barwnikowych
dative barwnikowemu barwnikowej barwnikowemu barwnikowym
accusative barwnikowego barwnikowy barwnikową barwnikowe barwnikowych barwnikowe
instrumental barwnikowym barwnikową barwnikowym barwnikowymi
locative barwnikowym barwnikowej barwnikowym barwnikowych
adjectives
adverb
nouns
verbs

References

  1. ^ Antoni Kryszka, Mechanika życia ludzkiego czyli Budowa ciała i sprawy żywotne

Further reading

  • barwnikowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • barwnikowy in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.