baubel

Old French

Etymology

Probably a reduplication of biau, bel (good, pretty).

Noun

baubel oblique singularm (oblique plural baubeaus or baubeax or baubiaus or baubiax or baubels, nominative singular baubeaus or baubeax or baubiaus or baubiax or baubels, nominative plural baubel)

  1. a small gift for a child, etc.

References