beantwoorden
Dutch
Etymology
From be- + antwoorden.
Pronunciation
- IPA(key): /bəˈɑntʋoːrdə(n)/, [bəˈʔɑntʋoːrdə(n)]
Audio: (file) - Hyphenation: be‧ant‧woor‧den
Verb
beantwoorden
- (transitive) to answer, reply to
- Er was niemand die de vraag van de leraar kon beantwoorden.
- There was no one who could answer the teacher's question.
Conjugation
| Conjugation of beantwoorden (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | beantwoorden | |||
| past singular | beantwoordde | |||
| past participle | beantwoord | |||
| infinitive | beantwoorden | |||
| gerund | beantwoorden n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | beantwoord | beantwoordde | ||
| 2nd person sing. (jij) | beantwoordt, beantwoord2 | beantwoordde | ||
| 2nd person sing. (u) | beantwoordt | beantwoordde | ||
| 2nd person sing. (gij) | beantwoordt | beantwoordde | ||
| 3rd person singular | beantwoordt | beantwoordde | ||
| plural | beantwoorden | beantwoordden | ||
| subjunctive sing.1 | beantwoorde | beantwoordde | ||
| subjunctive plur.1 | beantwoorden | beantwoordden | ||
| imperative sing. | beantwoord | |||
| imperative plur.1 | beantwoordt | |||
| participles | beantwoordend | beantwoord | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Derived terms
- beantwoordbaar
- beantwoording
Descendants
- Afrikaans: beantwoord