bedwingen
Dutch
Etymology
From Middle Dutch bedwingen. Equivalent to be- + dwingen.
Pronunciation
- IPA(key): /bəˈdʋɪŋə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: be‧dwin‧gen
- Rhymes: -ɪŋən
Verb
bedwingen
- (transitive) to restrain
- Met veel moeite kon hij zijn woede bedwingen en rustig blijven.
- With great effort, he could restrain his anger and stay calm.
- De politie moest de demonstranten bedwingen om de orde te handhaven.
- The police had to restrain the protesters to maintain order.
Conjugation
| Conjugation of bedwingen (strong class 3a, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | bedwingen | |||
| past singular | bedwong | |||
| past participle | bedwongen | |||
| infinitive | bedwingen | |||
| gerund | bedwingen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | bedwing | bedwong | ||
| 2nd person sing. (jij) | bedwingt, bedwing2 | bedwong | ||
| 2nd person sing. (u) | bedwingt | bedwong | ||
| 2nd person sing. (gij) | bedwingt | bedwongt | ||
| 3rd person singular | bedwingt | bedwong | ||
| plural | bedwingen | bedwongen | ||
| subjunctive sing.1 | bedwinge | bedwonge | ||
| subjunctive plur.1 | bedwingen | bedwongen | ||
| imperative sing. | bedwing | |||
| imperative plur.1 | bedwingt | |||
| participles | bedwingend | bedwongen | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Derived terms
- bedwang
- bedwinging