beenbreuk

Dutch

Etymology

Compound of been +‎ breuk.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈbeːn.brøːk/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: been‧breuk

Noun

beenbreuk f (plural beenbreuken, diminutive beenbreukje n)

  1. a bone fracture
  2. (rare) a leg fracture, a broken leg