begrava
Swedish
Etymology
From Old Swedish begrava, from Middle Low German begrāven, from Proto-Germanic *bigrabaną. Equivalent to be- + gräva.
Verb
begrava (present begraver, preterite begravde or begrov, supine begravt, imperative begrav)
- to bury; to perform a burial
- Synonym: (less common) jordfästa
- to bury; to hide or conceal; to cover with earth or large quantities of earth or snow
- to bury; to put an end to
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | begrava | begravas | ||
| supine | begravt | begravts | ||
| imperative | begrav | — | ||
| imper. plural1 | begraven | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | begraver | begravde | begravs, begraves | begravdes |
| ind. plural1 | begrava | begravde | begravas | begravdes |
| subjunctive2 | begrave | begravde | begraves | begravdes |
| present participle | begravande | |||
| past participle | begravd | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | begrava | begravas | ||
| supine | begravit | begravits | ||
| imperative | begrav | — | ||
| imper. plural1 | begraven | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | begraver | begrov | begravs, begraves | begrovs |
| ind. plural1 | begrava | begrovo | begravas | begrovos |
| subjunctive2 | begrave | begrove | begraves | begroves |
| present participle | begravande | |||
| past participle | begraven | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.
Related terms
Further reading
- begrava in Svensk ordbok.