beitukóngur
Icelandic
Etymology
From beita (“bait”) + kóngur (“king”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpeiːtʏˌkʰouŋkʏr/
Noun
beitukóngur m (genitive singular beitukóngs, nominative plural beitukóngar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | beitukóngur | beitukóngurinn | beitukóngar | beitukóngarnir |
| accusative | beitukóng | beitukónginn | beitukónga | beitukóngana |
| dative | beitukóngi | beitukónginum | beitukóngum | beitukóngunum |
| genitive | beitukóngs | beitukóngsins | beitukónga | beitukónganna |