bekämpare

Swedish

Etymology

From bekämpa +‎ -are.

Noun

bekämpare c

  1. agent noun of bekämpa

Declension

Declension of bekämpare
nominative genitive
singular indefinite bekämpare bekämpares
definite bekämparen bekämparens
plural indefinite bekämpare bekämpares
definite bekämparna bekämparnas

Further reading