bekenzaam
Dutch
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˌbəˈkɛn.zaːm/
- Hyphenation: be‧ken‧zaam
Adjective
bekenzaam (comparative bekenzamer, superlative bekenzaamst)
- (obsolete) knowing, knowledgeable
Declension
| Declension of bekenzaam | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | bekenzaam | |||
| inflected | bekenzame | |||
| comparative | bekenzamer | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | bekenzaam | bekenzamer | het bekenzaamst het bekenzaamste | |
| indefinite | m./f. sing. | bekenzame | bekenzamere | bekenzaamste |
| n. sing. | bekenzaam | bekenzamer | bekenzaamste | |
| plural | bekenzame | bekenzamere | bekenzaamste | |
| definite | bekenzame | bekenzamere | bekenzaamste | |
| partitive | bekenzaams | bekenzamers | — | |
Derived terms
- bekenzaamheid
Further reading
- Matthias de Vries, Lambert Allard te Winkel (1864) “bekenzaam”, in Woordenboek der Nederlandsche Taal, published 2001