bekleven
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /bəˈkleː.və(n)/
- Hyphenation: be‧kle‧ven
- Rhymes: -eːvən
Etymology 1
Verb
bekleven
Conjugation
| Conjugation of bekleven (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | bekleven | |||
| past singular | bekleefde | |||
| past participle | bekleefd | |||
| infinitive | bekleven | |||
| gerund | bekleven n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | bekleef | bekleefde | ||
| 2nd person sing. (jij) | bekleeft, bekleef2 | bekleefde | ||
| 2nd person sing. (u) | bekleeft | bekleefde | ||
| 2nd person sing. (gij) | bekleeft | bekleefde | ||
| 3rd person singular | bekleeft | bekleefde | ||
| plural | bekleven | bekleefden | ||
| subjunctive sing.1 | bekleve | bekleefde | ||
| subjunctive plur.1 | bekleven | bekleefden | ||
| imperative sing. | bekleef | |||
| imperative plur.1 | bekleeft | |||
| participles | beklevend | bekleefd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb
bekleven
- inflection of beklijven:
- plural past indicative
- (dated or formal) plural past subjunctive
Participle
bekleven
- past participle of beklijven
Declension
| Declension of bekleven | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | bekleven | |||
| inflected | bekleven | |||
| positive | ||||
| predicative/adverbial | bekleven | |||
| indefinite | m./f. sing. | bekleven | ||
| n. sing. | bekleven | |||
| plural | bekleven | |||
| definite | bekleven | |||
| partitive | beklevens | |||