beklinkeren
Dutch
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /bəˈklɪŋ.kə.rə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: be‧klin‧ke‧ren
- Rhymes: -ɪŋkərən
Verb
beklinkeren
Conjugation
| Conjugation of beklinkeren (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | beklinkeren | |||
| past singular | beklinkerde | |||
| past participle | beklinkerd | |||
| infinitive | beklinkeren | |||
| gerund | beklinkeren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | beklinker | beklinkerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | beklinkert, beklinker2 | beklinkerde | ||
| 2nd person sing. (u) | beklinkert | beklinkerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | beklinkert | beklinkerde | ||
| 3rd person singular | beklinkert | beklinkerde | ||
| plural | beklinkeren | beklinkerden | ||
| subjunctive sing.1 | beklinkere | beklinkerde | ||
| subjunctive plur.1 | beklinkeren | beklinkerden | ||
| imperative sing. | beklinker | |||
| imperative plur.1 | beklinkert | |||
| participles | beklinkerend | beklinkerd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||