bekrijsen

Dutch

Etymology

From be- +‎ krijsen.

Pronunciation

  • IPA(key): /bəˈkrɛi̯.sə(n)/
  • Hyphenation: be‧krij‧sen
  • Rhymes: -ɛi̯sən

Verb

bekrijsen

  1. (transitive) to scream at
  2. (transitive) to weep for, mourn for

Conjugation

Conjugation of bekrijsen (strong class 1, prefixed)
infinitive bekrijsen
past singular bekrees
past participle bekresen
infinitive bekrijsen
gerund bekrijsen n
present tense past tense
1st person singular bekrijs bekrees
2nd person sing. (jij) bekrijst, bekrijs2 bekrees
2nd person sing. (u) bekrijst bekrees
2nd person sing. (gij) bekrijst bekreest
3rd person singular bekrijst bekrees
plural bekrijsen bekresen
subjunctive sing.1 bekrijse bekrese
subjunctive plur.1 bekrijsen bekresen
imperative sing. bekrijs
imperative plur.1 bekrijst
participles bekrijsend bekresen
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.