bekrimpen
Dutch
Etymology
From be- + krimpen (“to shrink”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˌbəˈkrim.pə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: be‧krim‧pen
- Rhymes: -ɪmpən
Verb
bekrimpen
- (transitive) to make smaller
- (transitive) to limit, to restrict
- (reflexive) to moderate, to limit oneself in expenditures or needs
Conjugation
| Conjugation of bekrimpen (strong class 3a, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | bekrimpen | |||
| past singular | bekromp | |||
| past participle | bekrompen | |||
| infinitive | bekrimpen | |||
| gerund | bekrimpen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | bekrimp | bekromp | ||
| 2nd person sing. (jij) | bekrimpt, bekrimp2 | bekromp | ||
| 2nd person sing. (u) | bekrimpt | bekromp | ||
| 2nd person sing. (gij) | bekrimpt | bekrompt | ||
| 3rd person singular | bekrimpt | bekromp | ||
| plural | bekrimpen | bekrompen | ||
| subjunctive sing.1 | bekrimpe | bekrompe | ||
| subjunctive plur.1 | bekrimpen | bekrompen | ||
| imperative sing. | bekrimp | |||
| imperative plur.1 | bekrimpt | |||
| participles | bekrimpend | bekrompen | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||