bekwijlen

Dutch

Etymology

From be- +‎ kwijlen.

Pronunciation

  • IPA(key): /bəˈkʋɛi̯.lə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: be‧kwijlen
  • Rhymes: -ɛi̯lən

Verb

bekwijlen

  1. (transitive) to cover in drool, to drool on

Conjugation

Conjugation of bekwijlen (weak, prefixed)
infinitive bekwijlen
past singular bekwijlde
past participle bekwijld
infinitive bekwijlen
gerund bekwijlen n
present tense past tense
1st person singular bekwijl bekwijlde
2nd person sing. (jij) bekwijlt, bekwijl2 bekwijlde
2nd person sing. (u) bekwijlt bekwijlde
2nd person sing. (gij) bekwijlt bekwijlde
3rd person singular bekwijlt bekwijlde
plural bekwijlen bekwijlden
subjunctive sing.1 bekwijle bekwijlde
subjunctive plur.1 bekwijlen bekwijlden
imperative sing. bekwijl
imperative plur.1 bekwijlt
participles bekwijlend bekwijld
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.