belägringstorn

Swedish

Etymology

belägring (siege) +‎ -s- +‎ torn (tower)

Noun

belägringstorn n

  1. a siege tower, a turret
    Synonym: stormtorn

Declension

Declension of belägringstorn
nominative genitive
singular indefinite belägringstorn belägringstorns
definite belägringstornet belägringstornets
plural indefinite belägringstorn belägringstorns
definite belägringstornen belägringstornens

See also

References