bemeten
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /ˌbəˈmeːtə(n)/
- Hyphenation: be‧me‧ten
- Rhymes: -eːtən
Etymology 1
From Middle Dutch bemeten, from Old Dutch *bemetan, from Proto-West Germanic *bimetan. Equivalent to be- + meten. Cognate with German bemessen and obsolete English bemete.
Verb
bemeten
- (transitive) to measure, measure off
Conjugation
| Conjugation of bemeten (strong class 5, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | bemeten | |||
| past singular | bemat | |||
| past participle | bemeten | |||
| infinitive | bemeten | |||
| gerund | bemeten n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | bemeet | bemat | ||
| 2nd person sing. (jij) | bemeet | bemat | ||
| 2nd person sing. (u) | bemeet | bemat | ||
| 2nd person sing. (gij) | bemeet | bemat | ||
| 3rd person singular | bemeet | bemat | ||
| plural | bemeten | bematen | ||
| subjunctive sing.1 | bemete | bemate | ||
| subjunctive plur.1 | bemeten | bematen | ||
| imperative sing. | bemeet | |||
| imperative plur.1 | bemeet | |||
| participles | bemetend | bemeten | ||
| 1) Archaic. | ||||
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Participle
bemeten
- past participle of bemeten
Declension
| Declension of bemeten | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | bemeten | |||
| inflected | bemeten | |||
| positive | ||||
| predicative/adverbial | bemeten | |||
| indefinite | m./f. sing. | bemeten | ||
| n. sing. | bemeten | |||
| plural | bemeten | |||
| definite | bemeten | |||
| partitive | bemetens | |||