benauwen
Dutch
Etymology
From Middle Dutch benauwen. Equivalent to nauw + be- -en, or be- + nauwen.
Pronunciation
- IPA(key): /bəˈnɑu̯ə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: be‧nau‧wen
- Rhymes: -ɑu̯ən
Verb
benauwen
Conjugation
| Conjugation of benauwen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | benauwen | |||
| past singular | benauwde | |||
| past participle | benauwd | |||
| infinitive | benauwen | |||
| gerund | benauwen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | benauw | benauwde | ||
| 2nd person sing. (jij) | benauwt, benauw2 | benauwde | ||
| 2nd person sing. (u) | benauwt | benauwde | ||
| 2nd person sing. (gij) | benauwt | benauwde | ||
| 3rd person singular | benauwt | benauwde | ||
| plural | benauwen | benauwden | ||
| subjunctive sing.1 | benauwe | benauwde | ||
| subjunctive plur.1 | benauwen | benauwden | ||
| imperative sing. | benauw | |||
| imperative plur.1 | benauwt | |||
| participles | benauwend | benauwd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Derived terms
- benauwd
- benauwing
Descendants
- Afrikaans: benou