benedykcja

See also: benedykcją

Polish

Etymology

Learned borrowing from Ecclesiastical Latin benedictio, benedictionis.

Pronunciation

  • IPA(key): /bɛ.nɛˈdɘk.t͡sja/
  • Rhymes: -ɘkt͡sja
  • Syllabification: be‧ne‧dyk‧cja

Noun

benedykcja f

  1. (Christianity) benediction
    Synonym: błogosławieństwo

Declension

Declension of benedykcja
singular plural
nominative benedykcja benedykcje
genitive benedykcji benedykcji/benedykcyj (archaic)
dative benedykcji benedykcjom
accusative benedykcję benedykcje
instrumental benedykcją benedykcjami
locative benedykcji benedykcjach
vocative benedykcjo benedykcje
adjective
nouns

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.