beplaten

Dutch

Etymology

From plaat +‎ be- -en.

Pronunciation

  • IPA(key): /bəˈplaːtə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: be‧pla‧ten
  • Rhymes: -aːtən

Verb

beplaten

  1. (transitive) to plate

Conjugation

Conjugation of beplaten (weak, prefixed)
infinitive beplaten
past singular beplaatte
past participle beplaat
infinitive beplaten
gerund beplaten n
present tense past tense
1st person singular beplaat beplaatte
2nd person sing. (jij) beplaat beplaatte
2nd person sing. (u) beplaat beplaatte
2nd person sing. (gij) beplaat beplaatte
3rd person singular beplaat beplaatte
plural beplaten beplaatten
subjunctive sing.1 beplate beplaatte
subjunctive plur.1 beplaten beplaatten
imperative sing. beplaat
imperative plur.1 beplaat
participles beplatend beplaat
1) Archaic.

Derived terms

  • beplating
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.