besinna
Swedish
Etymology
From Old Swedish besinna, from Middle Low German besinnen. Equivalent to be- + sinne + -a. Compare Danish besinde, Dutch bezinnen.
Verb
besinna (present besinnar, preterite besinnade, supine besinnat, imperative besinna)
- (somewhat formal) to consider
- (reflexive) to calm (oneself) down
- Besinna dig!
- Calm down!
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | besinna | besinnas | ||
| supine | besinnat | besinnats | ||
| imperative | besinna | — | ||
| imper. plural1 | besinnen | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | besinnar | besinnade | besinnas | besinnades |
| ind. plural1 | besinna | besinnade | besinnas | besinnades |
| subjunctive2 | besinne | besinnade | besinnes | besinnades |
| present participle | besinnande | |||
| past participle | besinnad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.