besproeien

Dutch

Etymology

Inherited from Middle Dutch bespoeien, besproeien. By surface analysis, be- +‎ sproeien.

Pronunciation

  • IPA(key): /bəˈsprui̯ə(n)/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ui̯ən
  • Hyphenation: be‧sproe‧ien

Verb

besproeien

  1. (transitive) to spray onto
    1. (transitive, strictly) to water

Conjugation

Conjugation of besproeien (weak, prefixed)
infinitive besproeien
past singular besproeide
past participle besproeid
infinitive besproeien
gerund besproeien n
present tense past tense
1st person singular besproei besproeide
2nd person sing. (jij) besproeit, besproei2 besproeide
2nd person sing. (u) besproeit besproeide
2nd person sing. (gij) besproeit besproeide
3rd person singular besproeit besproeide
plural besproeien besproeiden
subjunctive sing.1 besproeie besproeide
subjunctive plur.1 besproeien besproeiden
imperative sing. besproei
imperative plur.1 besproeit
participles besproeiend besproeid
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

  • besproeiing
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.