bestralen

Dutch

Etymology

From be- +‎ stralen.

Pronunciation

  • IPA(key): /bəˈstraːlə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: be‧stra‧len
  • Rhymes: -aːlən

Verb

bestralen

  1. (transitive) to shine upon
  2. (transitive) to irradiate
  3. (transitive) to treat with radiotherapy

Conjugation

Conjugation of bestralen (weak, prefixed)
infinitive bestralen
past singular bestraalde
past participle bestraald
infinitive bestralen
gerund bestralen n
present tense past tense
1st person singular bestraal bestraalde
2nd person sing. (jij) bestraalt, bestraal2 bestraalde
2nd person sing. (u) bestraalt bestraalde
2nd person sing. (gij) bestraalt bestraalde
3rd person singular bestraalt bestraalde
plural bestralen bestraalden
subjunctive sing.1 bestrale bestraalde
subjunctive plur.1 bestralen bestraalden
imperative sing. bestraal
imperative plur.1 bestraalt
participles bestralend bestraald
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.