bestraten

Dutch

Etymology

From straat +‎ be- -en.

Pronunciation

  • IPA(key): /bəˈstraːtə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: be‧stra‧ten
  • Rhymes: -aːtən

Verb

bestraten

  1. (transitive) to pave, to cover with stones

Conjugation

Conjugation of bestraten (weak, prefixed)
infinitive bestraten
past singular bestraatte
past participle bestraat
infinitive bestraten
gerund bestraten n
present tense past tense
1st person singular bestraat bestraatte
2nd person sing. (jij) bestraat bestraatte
2nd person sing. (u) bestraat bestraatte
2nd person sing. (gij) bestraat bestraatte
3rd person singular bestraat bestraatte
plural bestraten bestraatten
subjunctive sing.1 bestrate bestraatte
subjunctive plur.1 bestraten bestraatten
imperative sing. bestraat
imperative plur.1 bestraat
participles bestratend bestraat
1) Archaic.

Derived terms

  • bestrater
  • bestrating
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.