betulus

Latin

Etymology

From betula (birch tree).

Pronunciation

Adjective

betulus (feminine betula, neuter betulum); first/second-declension adjective

  1. (relational) birch; birch-like.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative betulus betula betulum betulī betulae betula
genitive betulī betulae betulī betulōrum betulārum betulōrum
dative betulō betulae betulō betulīs
accusative betulum betulam betulum betulōs betulās betula
ablative betulō betulā betulō betulīs
vocative betule betula betulum betulī betulae betula

References

  • betulus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • betulus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.