bevallen
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /bəˈvɑlə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: be‧val‧len
- Rhymes: -ɑlən
Etymology 1
From Middle Dutch bevallen, from Old Dutch *bifallan, from Proto-West Germanic *bifallan. Equivalent to be- + vallen. Cognate with German befallen (“to affect, seize, infest”).
Verb
bevallen
- (transitive) to please, satisfy
- (intransitive) to give birth
Conjugation
| Conjugation of bevallen (strong class 7, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | bevallen | |||
| past singular | beviel | |||
| past participle | bevallen | |||
| infinitive | bevallen | |||
| gerund | bevallen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | beval | beviel | ||
| 2nd person sing. (jij) | bevalt, beval2 | beviel | ||
| 2nd person sing. (u) | bevalt | beviel | ||
| 2nd person sing. (gij) | bevalt | bevielt | ||
| 3rd person singular | bevalt | beviel | ||
| plural | bevallen | bevielen | ||
| subjunctive sing.1 | bevalle | beviele | ||
| subjunctive plur.1 | bevallen | bevielen | ||
| imperative sing. | beval | |||
| imperative plur.1 | bevalt | |||
| participles | bevallend | bevallen | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Derived terms
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Participle
bevallen
- past participle of bevallen
Declension
| Declension of bevallen | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | bevallen | |||
| inflected | bevallen | |||
| positive | ||||
| predicative/adverbial | bevallen | |||
| indefinite | m./f. sing. | bevallen | ||
| n. sing. | bevallen | |||
| plural | bevallen | |||
| definite | bevallen | |||
| partitive | bevallens | |||