bevelen
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /bəˈveːlə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: be‧ve‧len
- Rhymes: -eːlən
Etymology 1
From Middle Dutch bevēlen, from Old Dutch bifelan, from Proto-West Germanic *bifelhan.
Verb
bevelen
Conjugation
| Conjugation of bevelen (strong class 4, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | bevelen | |||
| past singular | beval | |||
| past participle | bevolen | |||
| infinitive | bevelen | |||
| gerund | bevelen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | beveel | beval | ||
| 2nd person sing. (jij) | beveelt, beveel2 | beval | ||
| 2nd person sing. (u) | beveelt | beval | ||
| 2nd person sing. (gij) | beveelt | bevaalt | ||
| 3rd person singular | beveelt | beval | ||
| plural | bevelen | bevalen | ||
| subjunctive sing.1 | bevele | bevale | ||
| subjunctive plur.1 | bevelen | bevalen | ||
| imperative sing. | beveel | |||
| imperative plur.1 | beveelt | |||
| participles | bevelend | bevolen | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Derived terms
Descendants
- Negerhollands: befeel, beveel
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun
bevelen
- plural of bevel
Anagrams
Middle Dutch
Etymology
From Old Dutch bifelan, from Proto-West Germanic *bifelhan.
Pronunciation
- IPA(key): /bəˈveːlən/
Verb
bevēlen
- to recommend, to advise
- to entrust with (knowledge)
- to entrust (into someone's care)
- to order, to command
Inflection
This verb needs an inflection-table template.
Derived terms
- bevēlinge
Descendants
Further reading
- “bevelen (II)”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
- Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “bevelen”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN