bevoorraden

Dutch

Etymology

From voorraad +‎ be- -en.

Pronunciation

  • IPA(key): /bəˈvoː.raː.də(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: be‧voor‧ra‧den

Verb

bevoorraden

  1. (transitive) to supply, to provision

Conjugation

Conjugation of bevoorraden (weak, prefixed)
infinitive bevoorraden
past singular bevoorraadde
past participle bevoorraad
infinitive bevoorraden
gerund bevoorraden n
present tense past tense
1st person singular bevoorraad bevoorraadde
2nd person sing. (jij) bevoorraadt, bevoorraad2 bevoorraadde
2nd person sing. (u) bevoorraadt bevoorraadde
2nd person sing. (gij) bevoorraadt bevoorraadde
3rd person singular bevoorraadt bevoorraadde
plural bevoorraden bevoorraadden
subjunctive sing.1 bevoorrade bevoorraadde
subjunctive plur.1 bevoorraden bevoorraadden
imperative sing. bevoorraad
imperative plur.1 bevoorraadt
participles bevoorradend bevoorraad
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.