bevoorrechten

Dutch

Etymology

From voorrecht +‎ be- -en.

Pronunciation

  • IPA(key): /bəˈvoːrɛxtə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: be‧voor‧rech‧ten

Verb

bevoorrechten

  1. (transitive) to favor/favour, to privilege
    Synonym: privilegiëren
    De meer bevoorrechte kinderen gingen vaak naar het buitenland op vakantie.
    The more privileged children would go on vacation abroad often.

Conjugation

Conjugation of bevoorrechten (weak, prefixed)
infinitive bevoorrechten
past singular bevoorrechtte
past participle bevoorrecht
infinitive bevoorrechten
gerund bevoorrechten n
present tense past tense
1st person singular bevoorrecht bevoorrechtte
2nd person sing. (jij) bevoorrecht bevoorrechtte
2nd person sing. (u) bevoorrecht bevoorrechtte
2nd person sing. (gij) bevoorrecht bevoorrechtte
3rd person singular bevoorrecht bevoorrechtte
plural bevoorrechten bevoorrechtten
subjunctive sing.1 bevoorrechte bevoorrechtte
subjunctive plur.1 bevoorrechten bevoorrechtten
imperative sing. bevoorrecht
imperative plur.1 bevoorrecht
participles bevoorrechtend bevoorrecht
1) Archaic.

Derived terms

  • bevoorrechting
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.