bezdziedziczny

Polish

Etymology

From bez- +‎ dziedziczny.

Pronunciation

  • IPA(key): /bɛz.d͡ʑɛˈd͡ʑit͡ʂ.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡ʂnɘ
  • Syllabification: bez‧dzie‧dzicz‧ny

Adjective

bezdziedziczny (not comparable, no derived adverb)

  1. heirless

Declension

Declension of bezdziedziczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative bezdziedziczny bezdziedziczna bezdziedziczne bezdziedziczni bezdziedziczne
genitive bezdziedzicznego bezdziedzicznej bezdziedzicznego bezdziedzicznych
dative bezdziedzicznemu bezdziedzicznej bezdziedzicznemu bezdziedzicznym
accusative bezdziedzicznego bezdziedziczny bezdziedziczną bezdziedziczne bezdziedzicznych bezdziedziczne
instrumental bezdziedzicznym bezdziedziczną bezdziedzicznym bezdziedzicznymi
locative bezdziedzicznym bezdziedzicznej bezdziedzicznym bezdziedzicznych
noun

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.