bezguście

Polish

Etymology

From bez- +‎ gust +‎ -ie. First attested in 1915, but in common usage only as of 1961.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /bɛzˈɡuɕ.t͡ɕɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -uɕt͡ɕɛ
  • Syllabification: bez‧guś‧cie

Noun

bezguście n

  1. tastelessness, vulgarity (a lack of style)
    Synonym: kicz
    Antonym: gust

Declension

Declension of bezguście
singular plural
nominative bezguście bezguścia
genitive bezguścia bezguść
dative bezguściu bezguściom
accusative bezguście bezguścia
instrumental bezguściem bezguściami
locative bezguściu bezguściach
vocative bezguście bezguścia

References

  1. ^ bezguście in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

  • bezguście in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bezguście in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.