bezoedelen

Dutch

Etymology

Borrowed from German besudeln.

Pronunciation

  • IPA(key): /bəˈzu.də.lə(n)/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -udələn
  • Hyphenation: be‧zoe‧de‧len

Verb

bezoedelen

  1. (transitive) to stain, besmirch, sully

Conjugation

Conjugation of bezoedelen (weak, prefixed)
infinitive bezoedelen
past singular bezoedelde
past participle bezoedeld
infinitive bezoedelen
gerund bezoedelen n
present tense past tense
1st person singular bezoedel bezoedelde
2nd person sing. (jij) bezoedelt, bezoedel2 bezoedelde
2nd person sing. (u) bezoedelt bezoedelde
2nd person sing. (gij) bezoedelt bezoedelde
3rd person singular bezoedelt bezoedelde
plural bezoedelen bezoedelden
subjunctive sing.1 bezoedele bezoedelde
subjunctive plur.1 bezoedelen bezoedelden
imperative sing. bezoedel
imperative plur.1 bezoedelt
participles bezoedelend bezoedeld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

Descendants

  • Afrikaans: besoedel
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.