bezsenny

Old Polish

Etymology

From bez- +‎ sen +‎ -ny. First attested in c. 1500.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /bɛssɛnniː/
  • IPA(key): (15th CE) /bɛssɛnni/

Adjective

bezsenny

  1. (attested in) sleepless (causing insomnia or sleeplessness)
    • 1874-1891 [c. 1500], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności[1], [2], [3], volume XLVII, page 369:
      Tunc rospacy szromotne, bessenne, de quocumque acti pessimo peccato
      [Tunc rozpaczy sromotne, bezsenne, de quocumque acti pessimo peccato]

Descendants

  • Polish: bezsenny

References

  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “bezsenny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish bezsenny. By surface analysis, bez- +‎ sen +‎ -ny.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /bɛsˈsɛn.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛnnɘ
  • Syllabification: bez‧sen‧ny

Adjective

bezsenny (not comparable, derived adverb bezsennie)

  1. sleepless (during which one has not slept)
    bezsenna nocsleepless night
  2. sleepless (unable to sleep)
  3. sleepless (deprived of sleep)

Declension

Derived terms

noun

Further reading