bezsufiksalny

Polish

Etymology

From bez- +‎ sufiksalny. First attested in 1920.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /bɛs.su.fikˈsal.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -alnɘ
  • Syllabification: bez‧su‧fik‧sal‧ny

Adjective

bezsufiksalny (not comparable, no derived adverb)

  1. (linguistic morphology) suffixless
    Synonyms: bezkońcówkowy, bezprzyrostkowy

Declension

Declension of bezsufiksalny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative bezsufiksalny bezsufiksalna bezsufiksalne bezsufiksalni bezsufiksalne
genitive bezsufiksalnego bezsufiksalnej bezsufiksalnego bezsufiksalnych
dative bezsufiksalnemu bezsufiksalnej bezsufiksalnemu bezsufiksalnym
accusative bezsufiksalnego bezsufiksalny bezsufiksalną bezsufiksalne bezsufiksalnych bezsufiksalne
instrumental bezsufiksalnym bezsufiksalną bezsufiksalnym bezsufiksalnymi
locative bezsufiksalnym bezsufiksalnej bezsufiksalnym bezsufiksalnych
noun

References

  1. ^ bezsufiksalny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.