bezumnik

Serbo-Croatian

Etymology

From bez- +‎ umnik.

Pronunciation

  • IPA(key): /bězuːmniːk/
  • Hyphenation: bez‧um‧nik

Noun

bèzūmnīk m anim (Cyrillic spelling бѐзӯмнӣк)

  1. insane or deranged person, a lunatic

Declension

Declension of bezumnik
singular plural
nominative bèzūmnīk bèzūmnīci
genitive bezumnika bezumnika
dative bezumniku bezumnicima
accusative bezumnika bezumnike
vocative bèzūmnīče bezumnici
locative bezumniku bezumnicima
instrumental bezumnikom bezumnicima