biðla

See also: bidla

Icelandic

Verb

biðla (weak verb, third-person singular past indicative biðlaði, supine biðlað)

  1. to propose (a marriage)
  2. to appeal, to plead, to strongly encourage or ask for something

Conjugation

biðla – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur biðla
supine sagnbót biðlað
present participle
biðlandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég biðla biðlaði biðli biðlaði
þú biðlar biðlaðir biðlir biðlaðir
hann, hún, það biðlar biðlaði biðli biðlaði
plural við biðlum biðluðum biðlum biðluðum
þið biðlið biðluðuð biðlið biðluðuð
þeir, þær, þau biðla biðluðu biðli biðluðu
imperative boðháttur
singular þú biðla (þú), biðlaðu
plural þið biðlið (þið), biðliði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
biðlaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
biðlaður biðluð biðlað biðlaðir biðlaðar biðluð
accusative
(þolfall)
biðlaðan biðlaða biðlað biðlaða biðlaðar biðluð
dative
(þágufall)
biðluðum biðlaðri biðluðu biðluðum biðluðum biðluðum
genitive
(eignarfall)
biðlaðs biðlaðrar biðlaðs biðlaðra biðlaðra biðlaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
biðlaði biðlaða biðlaða biðluðu biðluðu biðluðu
accusative
(þolfall)
biðlaða biðluðu biðlaða biðluðu biðluðu biðluðu
dative
(þágufall)
biðlaða biðluðu biðlaða biðluðu biðluðu biðluðu
genitive
(eignarfall)
biðlaða biðluðu biðlaða biðluðu biðluðu biðluðu