białkomocz

Polish

Etymology

From białko +‎ -o- +‎ mocz. Calque of Latin proteinuria. First attested in 1849.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bjawˈkɔ.mɔt͡ʂ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔmɔt͡ʂ
  • Syllabification: biał‧ko‧mocz

Noun

białkomocz m inan

  1. (pathology) albuminuria, proteinuria
    Synonym: albuminuria

Declension

Declension of białkomocz
singular
nominative białkomocz
genitive białkomoczu
dative białkomoczowi
accusative białkomocz
instrumental białkomoczem
locative białkomoczu
vocative białkomoczu

References

  1. ^ Tygodnik Lekarski‎[1], number 46, 1849, page 364
  2. ^ białkomocz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

  • białkomocz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • białkomocz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.