bibliografka
See also: bibliografką
Polish
Etymology
From bibliograf + -ka. First attested in 1905.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /bi.bljɔˈɡraf.ka/
- Rhymes: -afka
- Syllabification: bi‧blio‧graf‧ka
Noun
bibliografka f (male equivalent bibliograf)
- female equivalent of bibliograf (“bibliographer”)
Declension
Declension of bibliografka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bibliografka | bibliografki |
| genitive | bibliografki | bibliografek |
| dative | bibliografce | bibliografkom |
| accusative | bibliografkę | bibliografki |
| instrumental | bibliografką | bibliografkami |
| locative | bibliografce | bibliografkach |
| vocative | bibliografko | bibliografki |
Related terms
adjective
adverb
noun
References
- ^ bibliografka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- bibliografka in Polish dictionaries at PWN