bicoloratus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [bɪ.kɔ.ɫoːˈraː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [bi.ko.loˈraː.t̪us]
Adjective
bicolōrātus (feminine bicolōrāta, neuter bicolōrātum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | bicolōrātus | bicolōrāta | bicolōrātum | bicolōrātī | bicolōrātae | bicolōrāta | |
| genitive | bicolōrātī | bicolōrātae | bicolōrātī | bicolōrātōrum | bicolōrātārum | bicolōrātōrum | |
| dative | bicolōrātō | bicolōrātae | bicolōrātō | bicolōrātīs | |||
| accusative | bicolōrātum | bicolōrātam | bicolōrātum | bicolōrātōs | bicolōrātās | bicolōrāta | |
| ablative | bicolōrātō | bicolōrātā | bicolōrātō | bicolōrātīs | |||
| vocative | bicolōrāte | bicolōrāta | bicolōrātum | bicolōrātī | bicolōrātae | bicolōrāta | |
References
- bicoloratus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- bicoloratus in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016