bicskája
Hungarian
Etymology
bicska + -ja (“his/her/its”, possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈbit͡ʃkaːjɒ]
- Hyphenation: bics‧ká‧ja
Noun
bicskája
- third-person singular single-possession possessive of bicska
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bicskája | — |
| accusative | bicskáját | — |
| dative | bicskájának | — |
| instrumental | bicskájával | — |
| causal-final | bicskájáért | — |
| translative | bicskájává | — |
| terminative | bicskájáig | — |
| essive-formal | bicskájaként | — |
| essive-modal | bicskájául | — |
| inessive | bicskájában | — |
| superessive | bicskáján | — |
| adessive | bicskájánál | — |
| illative | bicskájába | — |
| sublative | bicskájára | — |
| allative | bicskájához | — |
| elative | bicskájából | — |
| delative | bicskájáról | — |
| ablative | bicskájától | — |
| non-attributive possessive – singular |
bicskájáé | — |
| non-attributive possessive – plural |
bicskájáéi | — |