bielicowy
Polish
Etymology
From bielica + -owy. First attested in 1874, but in common usage only as of 1951.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /bjɛ.liˈt͡sɔ.vɘ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔvɘ
- Syllabification: bie‧li‧co‧wy
Adjective
bielicowy (not comparable, no derived adverb)
- (relational) podzolic
Declension
Declension of bielicowy (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | bielicowy | bielicowa | bielicowe | bielicowi | bielicowe | |
| genitive | bielicowego | bielicowej | bielicowego | bielicowych | ||
| dative | bielicowemu | bielicowej | bielicowemu | bielicowym | ||
| accusative | bielicowego | bielicowy | bielicową | bielicowe | bielicowych | bielicowe |
| instrumental | bielicowym | bielicową | bielicowym | bielicowymi | ||
| locative | bielicowym | bielicowej | bielicowym | bielicowych | ||
Related terms
adjective
nouns
verb
References
Further reading
- bielicowy in Polish dictionaries at PWN