bielica

See also: bielicą, Bielica, and Bielicą

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish bielica, from Proto-Slavic *bělica. By surface analysis, biały +‎ -ica.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /bjɛˈli.t͡sa/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡sa
  • Syllabification: bie‧li‧ca
  • Homophone: Bielica

Noun

bielica f

  1. podzol
  2. (rare) alternative form of bylica (artemisia)
  3. (Near Masovian) type of poor, sandy, and inferior soil

Declension

Derived terms

adjective
adjective

Further reading

  • bielica in Polish dictionaries at PWN
  • Władysław Matlakowski (1891) “bielica”, in “Zbiór wyrazów ludowych dawnej ziemi czerskiej”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności, volume 4, Krakow: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 363