biernikowy
Polish
Etymology
From biernik + -owy. First attested in 1863.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /bjɛr.ɲiˈkɔ.vɘ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔvɘ
- Syllabification: bier‧ni‧ko‧wy
Adjective
biernikowy (not comparable, no derived adverb)
- (grammar, relational) accusative, accusatival
- czasownik biernikowy ― accusative verb
Declension
Declension of biernikowy (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | biernikowy | biernikowa | biernikowe | biernikowi | biernikowe | |
| genitive | biernikowego | biernikowej | biernikowego | biernikowych | ||
| dative | biernikowemu | biernikowej | biernikowemu | biernikowym | ||
| accusative | biernikowego | biernikowy | biernikową | biernikowe | biernikowych | biernikowe |
| instrumental | biernikowym | biernikową | biernikowym | biernikowymi | ||
| locative | biernikowym | biernikowej | biernikowym | biernikowych | ||
Related terms
adjective
adverb
verb
References
- ^ Antoni Małecki (1863) Gramatyka języka polskiego większa[1] (in Polish), page 294
- ^ biernikowy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- biernikowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- biernikowy in Polish dictionaries at PWN